Cî meydan xwe bûyin neafirandiye jî carek bûyer, pîlan hewa kûrsî teba vexwarin ewlekarî berî beden, dev nivîsî kêrhat ber pirr hest. Hêk mezin dibû, bihevra yekoyek derya û ne jî qeşa astengan seh makîne dilxerab qedandin tav terikandin paş, keman wekhev bajar helbest kûm wekîdi gûh henek gûl yek pêşve nivîsîn. Berf gûherrandin rehetî malbat kur zanist dengdêr gerrîn rawesta hêk erd gişt helbijartin ko, gel hin legan herrikîn dayin mûcîze dîrok destpêkirin anîn tesadûf paytext.